ප්‍රබුද්ධඃ පිටුව 3
3
මේ වාගේ දේ ලියන්න
මම දන්නෙ නෑ ළමයෝ !
මම ඕන් නම් මගේ නම ලියලා දෙන්නම්.
අනේ එපා!
ඔච්චර ලොකු කෙනෙකුට
ඇයි බැරි මොකවත් ලියන්න ?
මොනවා හරි ලියන්ඩ නම් ඕන§§ෑ මයි
මීට පළමු කාටවත් ම නොලිව් දෙයක්.
ප්‍රබුද්ධ හිස් පිටුවක
තම නම හා දිනය ලිවී.
අයියෝ හරි නරකයි ! නරකයි.
එ, තැන් සිට ලෝකය වෙනස් විය.
නැති වුණා වාගේ ය නිදහස
තනිකමක් උපනේ ය සිත තුළ.
දුකක් වූයේ නැත
දුක එතෙක් කල් ඔහුට
විණා තන්ත්‍රී මත
ඔහු ඇඟිලි තුඩු පැහැරෙන
දැණින සුවයක්.. සන්සිඳීමක්
දුකක් එහි නැත.
සැපක් එහි නැත
මුහුකුරත සංගීතය
ඉතිරි වෙයි රස දෙයක්
දුක හා සතුට.
එහෙත් ඒ දෙක එක ම ය
දුක ද නොව සතුට ද නොවේ ම ය.
සිත නිවන සාමයක්
පහන් සංවේගයක්
මෙතෙක් ඔහු සිත අපිස් කරවි.
|
